Αγαπημένη Βαρκελώνη,
Η τελευταία μας μέρα έχει ήδη έρθει αλλά δεν σκεφτόμουν τον γυρισμό, είχα άλλες 24 ώρες μαζί σου. Πριν καλά ξυπνήσουμε, βρισκόμαστε σε μια καφετέρια στην Placa Catalunya με τον καφέ και το πρωινό μας. Σε λίγη ώρα θα παίρναμε το 24, το αστικό λεωφορείο που συνδέει την Catalunya με το Parc Guell, το πάρκο που σχεδιάστηκε από τον διάσημο Καταλανό αρχιτέκτονα Antoni Gaudi. Ο Gaudi είναι ο άνθρωπος πίσω από τον Καταλανικό Μοντερνισμό, δημιουργός του Πάρκου Guell, Casa Batllo, Casa Mila (La Pedrera) και προφανώς της διάσημης Sagrada Familia. Γενικότερα η Βαρκελώνη είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον Gaudi καθώς αφιέρωσε όλη του τη ζωή να σχεδιάζει, να χτίζει και να δημιουργεί από έπιπλα μέχρι μοναδικά κτίρια που είναι πλέον προστατευμένα από την Unesco.
Στη διαδρομή με το λεωφορείο περάσαμε έξω από το Casa Batllo αλλά δυστυχώς δεν είχαμε χρόνο να σταματήσουμε να το επισκεφτούμε. Φτάνοντας στο πάρκο προσπεράσαμε την πραγματικά μεγάλη ουρά από κόσμο στην είσοδο καθώς είχαμε ήδη κλείσει τα εισιτήρια μέσω ίντερνετ. Περπατήσαμε στην όχι και τόσο μεγάλη έκτασή του – φανταζόμασταν μία αχανή έκταση – όπου είδαμε ένα από τα σπίτια που έφτιαξε ο Gaudi μαζί με τα έπιπλα, τα δύο μοναδικά κτίρια στην είσοδό του, τις δωρικές κολώνες και φυσικά τη σαλαμάνδρα. Όλα τα παραπάνω ήταν διακοσμημένα με μωσαϊκό, βασικό χαρακτηριστικό του Gaudi. Εξερευνώντας παραπάνω, φτάσαμε στην βόρεια πλευρά του πάρκου όπου έχει έναν πανέμορφο διάδρομο με περίεργες κολώνες και είχαμε κάτσει βγάζοντας φωτογραφίες. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε υψηλότερες προσδοκίες με τα τόσα που είχαμε ακούσει αλλά δεν μπορούσαμε να τις δικαιολογήσουμε. Όμως είναι must προορισμός αρκεί να μην έχεις προγραμματίσει να βρίσκεσαι εκεί πολύ ώρα. Fun fact: στη σειρά Emerald City το παλάτι του Μάγου του Οζ είναι γυρισμένο στο Parc Guell.
Εκτός από λεωφορείο στο πάρκο μπορείς να φτάσεις ή να φύγεις με το Μετρό, έτσι και κάναμε. Η επόμενη προγραμματισμένη επίσκεψη ήταν στη Sagrada Familia αλλά είχαμε αρκετή ώρα μπροστά μας μέχρι τις 15.00, που είχαμε κλείσει τα εισιτήρια και αυτά από πριν, οπότε αποφασίσαμε να πάμε στην περιοχή της και να φάμε μεσημεριανό. Στην Ισπανία είναι διαδεδομένο το Menu del Dia, δηλαδή το μενού της ημέρας όπου αποτελείται από ατομική σαλάτα ή ορεκτικό, κυρίως πιάτο, επιδόρπιο και κρασί και είναι ο πιο οικονομικός τρόπος για να φας. Εδώ όμως είναι Καταλονία! οπότε πήγαμε σε ένα εστιατόριο και πήραμε το Menu del Dia.
Βγαίνοντας από το σταθμό του Μετρό, η Sagrada Familia βρισκόταν πίσω μας και όταν ένας – ένας με τη σειρά γύριζε 180 μοίρες ακουγόταν από το στόμα μας απλά ένα Ω! Μπορεί να είχαμε δει φωτογραφίες, μπορεί να την είχαμε δει από μακριά, μπορεί να περιμέναμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν κοντά στην πραγματικότητα. Η Sagrada είναι ένα πραγματικά μοναδικό, μεγαλοπρεπές, πανέμορφο κτίριο. Κάτσαμε αρκετή ώρα έξω και το χαζεύαμε πριν μπούμε μέσα, η κάθε κορυφή, η κάθε γωνία, η κάθε πλευρά έχει και κάτι διαφορετικό και όσο περισσότερο το κοιτάς πάντα ανακαλύπτεις κάτι που δεν είχες προσέξει. Το εσωτερικό είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό! Ο Gaudi τη σχεδίασε να φαίνεται σαν δάσος, οι κολώνες να είναι μεγάλα δέντρα και στο τέλος να ανοίγουν όλα τα κλαδιά και αυτό είναι από τα πρώτα που παρατηρείς. Το βασικό όμως είναι το χρώμα, το χρώμα από τα τεράστια, πανέμορφα βιτρό που βρίσκονται περιμετρικά και φωτίζουν όλη την εκκλησία. Είχαμε μείνει άναυδοι και αποχαυνωθεί καθώς περιφερόμασταν και πραγματικά θαυμάζαμε το μεγαλείο του Gaudi. Στη συνέχεια ανεβήκαμε στον έναν από τους δύο πύργους με ασανσέρ όπου είχε υπέροχη πανοραμική θέα όλη την πόλη, ιδανική για φωτογραφίες και ύστερα περάσαμε με τα πόδια στον διπλανό πύργο και κατεβήκαμε μία πανέμορφη καμπυλωτή σκάλα.
Φεύγοντας κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο και αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το Μουσείο του Πικάσο. Ήταν από τις καλύτερες αποφάσεις που είχαμε πάρει καθώς το ευχαριστηθήκαμε πάρα πολύ! Παρακολουθήσαμε την πορεία της καριέρας του και το πέρασμά του σε όλα τα ρεύματα και τις επιρροές. Επίσης υπήρχαν και τα πρόχειρα σχέδιά του και πίνακες στους οποίους πειραματιζόταν και εξασκούταν σε κομμάτια διάφορων έργων που ετοίμαζε. Το δίδαγμα που πήραμε είναι ότι κανένα τέλειο και ιστορικό έργο δεν έγινε απλά και χωρίς κόπο ή σχεδιασμό.
Για την βραδινή έξοδο αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος! Το μενού περιλάμβανε μίνι σαντουιτσάκια και μπύρες, πολλές μπύρες. Το μέρος; Cerveceria 100 Montaditos. Βρίσκεται κοντά στην Placa Catalunya, είναι μια μπυραρία με 100 διαφορετικά σαντουιτσάκια στο μενού του που το καθένα έχει 1 ευρώ και η μπύρα των 500ml έκανε 1.5 ευρώ. Δοκιμάσαμε αρκετά διαφορετικές γεύσεις αφού πραγματικά παραγγείλαμε μια ολόκληρη πιατέλα με σαντουιτσάκια, chicken wings και onion rings και μεθύσαμε με την πάντοτε τέλεια μπύρα της Βαρκελώνης. Την επόμενη φορά που θα βρίσκομαι εκεί σίγουρα θα είμαι μόνιμος πελάτης. Και κάπως έτσι κλείσαμε τη μέρα και το ταξίδι στην πανέμορφη αυτή πόλη!
