Πολυγαπημένο Βουκουρέστι,

Αν μία φράση μπορεί να σε χαρακτηρίσει είναι το πάντρεμα του παλιού με το νέο. Ή ίσως μια ήρεμη πόλη που προσπαθεί να βρει τον ρυθμό της μετά από τόσα χρόνια βαριάς ιστορίας.

Το πρώτο πράγμα που αντίκρισα σε σένα είναι τα μεγάλα και επιβλητικά κτίριά σου. Όμως αυτό που αγάπησα είναι τα εκατοντάδες μικρά διαμαντάκια που μπορεί κανείς να βρει σε κάθε στοά σου, σε κάθε γωνιά σου αν ψάξει.

Καλοδιατηρημένα κτίρια, κτίρα με φθορές, ταγκς σε τοίχους, ταμπέλες πολυεθνικών πάνω σε μπλοκς κουμμουνιστικής εποχής, όλα τόσο διαφορετικά αλλά παράλληλα τόσο αρμονικά ζουν μαζί.

Το θρησκευτικό στοιχείο σου είναι έντονο, όπως επίσης και το ελληνικό. Που αλλού μπορούσα να βρω freddo το πρωί, ή να ακούω Οικονομόπουλο να παίζει σε όλο το στενό;

Είσαι μια πραγματικά Βαλκανική πόλη, με ό,τι σημαίνει αυτό. Μάλλον για αυτό ένιωθα και τόσο οικεία ανακαλύπτοντάς σε. Όχι δεν έχεις τα τρομερά αξιοθέατα σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες άλλα διαθέτεις πολλά παραπάνω για έναν ταξιδιώτη. Γιατί ο ταξιδιώτης που ξέρει να κοιτάξει και να σε γνωρίσει θα βρει την ηρεμία που αναζητεί.